چند نکته درباره داوری جشنواره چهل و دوم و انتخابهای عجیب!
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۳۵۸۶۷
با اعلام لیست نامزدها و سپس برگزیدههای جشنواره امسال فیلم فجر، ابهامات و سوالات زیادی مطرح شد که به طور خلاصه به آنها میپردازیم.
اول: جشنواره امسال، جشنواره غافلگیریها بود. اولین غافلگیری بی توجهی آشکار هیات انتخاب و داوری به فیلم «بیبدن» با توجیه ارائه نسخه ناقص به هیات انتخاب بود در حالی بعدا مشخص شد نسخه کامل چند فیلم بخش سودای سیمرغ به هیات انتخاب نرسیده است که نمونه بارز آن فیلم «بهشت تبهکاران» بود که حتی با همان نسخه ناقص در روزهای اول جشنواره در سینماهای مردمی به اکران درآمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
غافلگیری بعدی فیلم «صبحانه با زرافهها» به کارگردانی سروش صحت بود که از جمله فیلمهای پرطرفدار جشنواره چهل و دوم فیلم فجر بود اما در هیچ بخشی نامزد نشد.
غافلگیری دیگر غیبت فیلمسینمایی «باغ کیانوش» بود. فیلمی که به اذعان اکثر منتقدان و اهالی رسانه جزو مهمترین آثار ویژه سینمای نوجوان در چند سال اخیر بوده است اما در لیست نامزدهای جشنواره فیلم فجر نامی از آن ذکر نشد اما از این فیلم در دقیقه نود جشنواره تقدیر شد و در آخرین دقایق مراسم اختتامیه جشنواره چهل و دوم فیلم فجر، سیمرغ بلورین و دیپلم افتخار بهترین دستاورد فنی و هنری فیلم اول را دریافت کرد.
دوم: امسال داوری بخش «نگاه نو» قابل دفاعتر از جوایز بخش سودای سیمرغ بود. فیلم «تمساح خونی»، «پرویزخان» و «باغ کیانوش» که توانستند به ترتیب سه سیمرغ را برای سازندگانش به ارمغان بیاورد، فیلمهایی بودند که مورد اقبال مخاطبان و منتقدین قرار گرفته بودند و نظر داوران در این بخش به نظر مردم نزدیکتر شد. به طور کلی در این دوره فیلماولیها به نسبت فیلمسازان دیگر خوب ظاهر شدند. گویا ساخت فیلمهای کوتاه به کارگردانهای جوان این امکان را داده است که بتوانند دانش و تجربهشان را بیشتر کنند که این دانش به وضوح در آثارشان دیده شد.
نکته مهم دیگر این بود که چندین فیلم اولی به نوعی به مساله جنگ ناخنک زده بودند؛ با آنکه موضوع فیلمهایی مثل «آپاراتچی»، «باغ کیانوش» و «پرویز خان» که جزء پدیدههای جشنواره بودند چیز دیگری بود اما از جنگ استفاده دراماتیک کرده بودند.
سوم: انتخاب بهروز افخمی به عنوان بهترین کارگردان برای ساخت «صبح اعدام» یکی از سوال برانگیزترین انتخابهای هیات داوران این دوره بود که حتی در رسانهها با عنوان «انتخاب عجیب» از آن یاد شد.
برخی منتقدان علت این انتخاب را دلجویی از افخمی دانسته بودند و گفته بودند به نظر میرسد نامزد شدن «صبح اعدام» در هشت رشته به ناراحتیِ بهروز افخمی، از حرفهای محمدرضا عباسیان یکی از اعضای هیئت انتخاب برمیگردد. عباسیان در گفتوگویش درباره صبح اعدام گفته بود: «بزرگترین اشتباه هیئت انتخاب، انتخاب فیلم «صبح اعدام» است، این فیلم اصلا «فیلم» نیست. فیلم تجربی است و درنیامده، کانسپتش جذاب نیست، پر از دیالوگ است که ارتباطی به اصل موضوع ندارد. تصویری که از «طیب حاجرضایی» داریم هیچ نسبتی با «طیب حاجرضایی» فیلم ندارد.»
پس از صحبتهای عباسیان، افخمی با ناراحتی در برنامه هفت از هیئت داوران خواست تا فیلمش را داوری نکنند و به جان آن فیلم «بی بدن» وارد بخش مسابقه شود.به نظر میرسد هیات داوران جهت رفع کدورتها در شب اختتامیه جبران مافات کرده و سیمرغ بهترین کارگردانی را به بهروز افخمی داده است. این در حالیست که منتقدان بعد از نمایش «صبح اعدام» بر این فیلم تاختند و گفتند: تصویری که از «طیب حاجرضایی» داریم هیچ نسبتی با «طیب حاجرضایی» فیلم ندارد حتی در روزهای برگزاری جشنواره هم محمدتقی فهیم گفته بود: افخمی یکی از سوژه خرابکن ترین کارگردان هاست و غیر دو فیلم «شوکران» و «عروس» دست روی هر سوژهای گذاشته آن را خراب کرده است.
چهارم: ممکن است در پاسخ به انتقادها از نحوه داوری، عدهای مساله احترام به سلیقه هیات داوران را مطرح کنند که در پاسخ به این افراد باید گفت؛ سلیقه صرفا تا یک جایی به رسمیت شناخته میشود و هر انتخابی باید توجیهات فنی قابلدفاعی داشته باشد. نمیشود که در یک جشنواره فیلم تحسینآمیزی مثل «باغ کیانوش» نهتنها به بخش مسابقه نیاید، بلکه حتی در نامزدهای بهترین فیلم اول هم نباشد و بعد امثال «شور عاشقی»، «دست ناپیدا»، «دو روز دیرتر»، «دروغهای زیبا»، «نبودنت» و «شکار حلزون» که هر کدام نمونههای بدی از فیلمسازی بد هستند، به سودای سیمرغ بیایند. اگر هیات انتخاب چنین سلیقهای دارد، برگزارکنندگان باید پاسخ بدهند چرا جمعی با سلیقهای تا این حد عقبتر از مبتدیترین دنبالکنندگان سینما، باید هیات انتخاب مهمترین جشنواره فیلم ایران باشند؟
خدیجه زمانیان یزدیمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر بهروز افخمی اختتامیه جشنواره فیلم فجر طیب حاج رضایی هیات انتخاب باغ کیانوش صبح اعدام فیلم فجر فیلم اول
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۳۵۸۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایلیا سلیمان کارگردان فلسطینی قلب جشنواره فیلم سارایوو را میگیرد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، سی امین دوره جشنواره فیلم سارایوو به تجلیل از ایلیا سلیمان کارگردان فلسطینی میپردازد تا از سهم برجسته او در هنر سینما قدردانی کند. این فیلمساز با دریافت جایزه قلب افتخاری سارایوو تجلیل میشود و نمایش آثار برگزیده وی در جشنواره در نظر گرفته شده است.
سلیمان سال ۲۰۱۹ مهمان سارایوو بود و فیلم «این حتما بهشت است» وی در پرده فضای باز جشنواره به نمایش درآمد. این فیلم در جشنواره کن در همان سال جایزه ویژه هیات داوران را دریافت کرد. وی همچنین سال ۲۰۱۶ به عنوان رییس هیات داوران و سال ۲۰۱۳ به عنوان مهمان در جشنواره حضور داشت.
جووان مریانوویچ مدیر جشنواره گفت: زبان جهانی سینمای سلیمان با ارزشها و احساسات اساسی انسانی صحبت میکند؛ ترس و امید، خانه و وطن.
وی از شوخ طبعی، طنز و بینش عمیق وی به عنوان عاملی یاد کرد که توانایی پیچیدگیهای وجود انسان را دارد و گفت: وی با وضوح و ظرافتی بینظیر، پوچیهای زندگی را روشن میکند و روح و هویت فلسطینی را با سبکی منحصر به فرد به تصویر میکشد. اکنون، در تاریکترین زمانها در سرزمین مادریاش، کار او بهعنوان چراغی که ناشی از درک عمل اوست، یادآور قدرت داستانسرایی برای گفتوگوهای معنادار میشود.
سلیمان که سال ۱۹۶۰ در ناصره به دنیا آمد، از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۳ در نیویورک زندگی کرد. وی وقتی در آمریکا بود، ۲ فیلم کوتاه خود «دیباچهای تا پایان یک مناقشه» و «گرامیداشت با انتحار» را کارگردانی و جوایز متعددی را از آن خود کرد.
سال ۱۹۹۴ او در بیتالمقدس مستقر و از سوی کمیسیون اروپا ماموریت ایجاد یک گروه فیلم و رسانه در دانشگاه بیرسیت به وی سپرده شد.
نخستین فیلم بلند سلیمان با نام «وقایعنگاری یک ناپدید شدن» برنده جایزه بهترین فیلم اول جشنواره فیلم ونیز در سال ۱۹۹۶ شد و سال ۲۰۰۲ «مداخله الهی» جایزه هیات داوران و جایزه بین المللی فیپرشی جشنواره کن و همچنین جایزه بهترین فیلم خارجی جوایز فیلم اروپا را کسب کرد.
سال ۲۰۰۷ او به عنوان یکی از ۳۵ کارگردان فیلم سازنده فیلم جمعی برای شصتمین سالگرد کن انتخاب شد و فیلم بلند او «زمانی که می ماند» در سال ۲۰۰۹ در بخش رقابت اصلی جشنواره کن حضور داشت.
سال ۲۰۱۲ او فیلم کوتاه «خاطرات یک مبتدی» را که بخشی از فیلم جمعی با عنوان «۷ روز در هاوانا» بود، به پایان رساند. این فیلم در بخش نوعی نگاه کن به نمایش درآمد. آخرین فیلم بلند او «این حتما بهشت است»، جایزه ویژه هیات داوران جشنواره کن سال ۲۰۱۹ را برده و جایزه فیپرشی را نیز به خود اختصاص داد.
سلیمان به عنوان عضو هیات داوران در جشنوارههای متعددی از جمله کن و ونیز شرکت کرده و سال ۲۰۲۰ از سوی وزارت فرهنگ فرانسه نشان لژیون دونور را دریافت کرده است. سلیمان سال ۲۰۲۲ جایزه آکادمی فیلم اروپا در سینمای جهان را دریافت کرد.
این کارگردان در حال حاضر مشاور هنری موسسه فیلم دوحه است.
کد خبر 6087928